Sultan II. Abdülhamid'in Savunma Sanayii Fonları (1896-1902)

1878 Berlin Kongresi sonrasında Osmanlı Devleti'nin parçalanması ve dağılmasının sürekliliğindeydi. Sultan II. Abdülhamid'in 33 yıl süren saltanatı bu duraklama süreci. Onun başarısının kesinliği sadece planlanması ve siyasî maharetinden ileri gelmemesiydi. 93 Harbi'nin acı tecrübelerinden ders verildiği, ordunun ve teçhizatının ne denli önemli bir kez daha anlaşılmıştı. Böylesine bir beka meselesinin çözümü ancak çaydırıcı ve güçlü bir ordu ile mümkündü. Toprakları kuşatılmış, maliyesi iflas etmiş bir idari bölgeden toplanmış yardımlarla ordunu nasıl yeniden teçhizatlandırıldığı bu şekilde saklanabilir. Osmanlı askerinin geniş çerçeveli Almanya'dan başlayarak çeşitli teçhizat alımlarıyla beraber orduda geniş kapsamlı bir reform hareketine girişilmişti. Modern teknik, silah ve teçhizatla ordunun bağışlanması ve bunun sonucunda yüksek maliyetlerin karşılanması için II. Abdülhamid yerli kaynaklarla iki savunma fonunu, Tesisât-ı Askeriye İânesi ve Teçhizât-ı Askeriye Tertibi'ni oluşturdu. Bu fonlar savunma sanayii ve ordunun modernizasyonu için halkın da seferber edilerek mali kaynak sağlanması sağlandı. Müslüman ve gayrimüslim ahaliden gelirler Türklerin ordu-millet dayanışmasına bu dönemde verilecek en iyi örnektir. Sultan II. Abdülhamid'in Savunma Sanayii Fonları (1896-1902) arşiv kaynaklarından hareketle kaleme ayrılma, en uzun yüzyılın son bölümleri, II. Abdülhamid'in liderliğindeki savunma sanayii çabalarını tüm ayrıntılarıyla tarih okurlarına ve tarihçilere sunan bir eser. Tanıtım Metni