Süreyya

"Bir varoluşun devamıum. Hepsi bu. Kendi varoluşumun gittiği. Ne olabileceği? Hazırlıksız yakalandığım çaresizlik bir hastalık üstümden atmaya çalışır gibi bir ömürler," diyerek başlıyor söze Süreyya. Kadınlığın ön açıklığı olabilir oyun değişiklikleri arka sokaklarında aynı kabul kadınlığın ve kuytuda günümüze kadar gelen gün yüzüne çıkıyor. Sıra dışı, meydan okuyan, direnen, pes etmeyen, bağıran ya da sessizliğe boğan bir kadının kendi gökyüzünü aydınlatmak için yıldızlarını göğe taşıması da denilebilir Süreyya'nın yaptığına. Ruhu cinsiyetsiz, evrensel kadın olan, bütün yıldızları reddeden birinin kendi olabileceği ve olduğu hali koruyabilmek adına en yakınlarına karşı mücadelenin öyküsü.Nil Sakman, birçok metne gönderme yaptığı, feminist yazısını bir basamak daha yukarıda taşıdığı Süreyya'da ısrarla desteklediği tek bir benliğin “çoğul seslerini” duymamızı sağlıyor. Belki de baş kaldıran, kendine has ve özgün bu sese kulak vermek her şeyi değiştirecektir. "İçinde bir yabancıyı aldığını hatırlıyor. Binbir yüzü olan, seni buraya sürükleyen bir yabancı. Saldırıya başlangıcında bir canavara dönüşüyor. Rahatladığında miskin, sarhoşuk, bencil birine. Dara düştüğünde somurtup oturuyor. Sen sandığın bu şeyleri, olanların belirliyor. Yolunu çıkmış bir türün çocuğusun."Tanıtım Metni