Susulacak Zaman mı?

"Susulacak zaman mı?" diye soruyor genç adam…Gözlerim bu iki sözcükte; donup kalıyor uzun bir süre…Değil…Ve ne yazık ki hiçbir zaman susmak gibi bir lüksümüz olmadı bu ülkelerde!Ama biz susmadık diye, yanlışa gitmeden de kurtulmadı hiçbir şey…Onun durma da söylediği gibi, "Yarın döndüğünüz bugünlere gelmiyor, tepkisiz, sessiz, sorumsuz bir genç adamla karşılaşmamak için, bugüne kadar hayallerime kalmayın yer bulmaktadım mı" ben de…Ve kimi yalnızlaşmanın hüznünü hissettiğimde hissettiğim mi?İyi de o zaman geçmişime bakmadım, neden "İyi ki böyle yaptım" diyemiyorum?Neden huzurla değil de; insanların endişeleriyle dolu yüreğim?Susulacak zaman değil elbette; bu ülke, bu insanlar önemliyse senin için… Ciğerinin en dipteki hücresine kadar doldurn temiz havayla çığlıkman gerekiyor, "Kraaaaal çıplaaaaaaaak" diye…Ve çığlık attığıa çığlıka ağarıyor saçlar, dökülüyor dişler…Örümcek kafalıların ördüğü bir ağa yapışıp yapamayacakn ve yem istemeyen bir gençken, Taylan Özbay’ın “ciğerler dolusu” çığlık çıkışlarından bu kitap…İçten, namuslu ve bir gözbebekleri kadar masum…Akıp, giden zamana inat…Yozlaşmaya, dağılmaya, bozguna inat…Genç bir adamın sessiz çığlıkları var elinizde saklınız bu “yazılı bellek”te…Eğer siz de “Susulacak zaman değil” diyenlerdenseniz…Duyun bu sessiz çığlıkları… Tanıtım Metni