Taht Uğrunda Baş Veren Sultanlar

Sultan Mahmut, Hasoda'da ve Babüssaade'nin önünde bu tahtada bayram kutlamalarını kabul etmişti. O anılarını, gülümsemesini, ayırıp okşayarak yanında bulunan diğer tahtı seyre başladı. Bu Osmanlı Sarayı'nın en değerli ve san'atkâranesi tahtı idi. Denildiğine göre bu tahtı, Türk-Hint san'atçıları Şah İsmail tarihçilerinin çoğu bunu kabul etmemişler- için yapmışlardı. Yavuz Sultan Selim Çaldıran savaşında harp ganaimi olarak yaşamış, hazinesine koymuştu. Yuvarlaktı, ortada bir minder vardı, tahtın onun yanında inciciler ve zümrütler kaklanmıştı. Çok zarifti. Ondan sonra Arz Odası'ndaki ve diğer yerlerde bulunan diğer tahtları hayalinde canlandırdı. Fakat fazla bir değer bulunamadı. Hepsi de geniş sedirden, sandalyadan veya koltuktan başka bir şey değillerdi. Ne üzerlerine konan incilerden işlenmiş yumuşak minderler, ne de taht örtüleri kardeş kanına girmeyene şehzadeyi zorlayacak kadar değerli değillerdi. Çünkü sarayın hazinesindeki mücevherlerin yanında bunların adını bile geçmezdi. Evet, tahtın bir sırrı vardı. Ancak tahtların kendisinin sırrının yöntemleri. Muhakkak surette bu sırrı seçmeliydi. Onun için tekrar kayıt yapmasına karar verdi. Şah İsmail'in tahtının yumuşak minderinin üzerine oturunca rahatlık hissediyor, üzerine bir rehavet çöker gibi oldu, o zaman tahta daha çok yerleşti, göz kapadı, üremeye başladı. Bir anda, okuduğum Türk tarihinin gözünün önünde bir rüya gibi geçti. Tanıtım Metni