Tahta Masa

İstanbul'un güzelim tepelerinden birinde, değişiklikler içinde bir çay bahçesi var. Orada da manzarayı gören ama saklamaktan uzak, kendi içinde bir masa. Yıllar boyunca insanın kendisiyle ve hayatla bitmeyen kavgasının, umudunun, yorgunluğunun, kibrinin, tembelliğinin, sevgisinin, öfkesinin, bencilliğinin, şikâyetinin, şefkatinin, üretkenliğinin, isyanının şahidi oldu. Ama belki de en çok değişmenin ve değişme gücünün, iyiliğin ve bilgeliğin şahidi oldu. Tahta masada orada oturan her insanın ruhunu okudu, dudak okur gibi. Şahit oldu diye yargıçlığa soyunmadı hiç. Okudu insanının, ruhu. Dinledi sadece. Söyleneni ve söylenmeyeni… Masanın biriktirdiği hikâyeler bunlardı işte. insanların iç dünyalarında yaşıyorlar. Duygu ve düşünce hikâyeleri… Klinik psikolog-yazar Hilal Aydın Özcan, bir masanın çevresinde farklı zamanlarda geçen öykülerden oluşan yeni = mesleki iç sesiyle insana yön gösteren, sakin ama renkli diliyle insanın ruhuna iyi gelen hikayelerle buluşturuyor okuru.Tanıtım Metni