Takvimden Yapraklar

Mahmut Sadık ateş etti bir Meşrutiyet savunucusu olsa da yeni rejim yönetiminin tüm eylemlerini doğru bulmaz ve eleştirmekten çekinmez. Bilhassa yoğunlaşmış nokta, geride bırakılan sansür/baskı dönemininkine benzer özellikleridir. II. Abdülhamid ve ricaline yönelttiği oklar kabineye hatta Meclis'teki pek çok vekile de yönlendirmekten çekinmez, toplumsal cehaletin, ilgisizlik ve bilgisizliğin, keyfiyetin, bilinçsizliğin, iletişimsizliğin, şekilcilik ve gösterişin, mevkinin getirdiği itibarın, fırsatçı duruşun karşısında durur. Özgürleşmenin gerçekleşeceği evrende kısıtlamalara maruz kalmanın Meşrutiyet'in ruhuna uygun düşmediğini, bunun ilerlemeye engel teşkil ettiğini düşünürler. Bu doğrultuda çıkartılmak üzere Matbuat ve Serseri Nizamnamelerine yönelik eleştirilerde bulunur. Geçirilen sonlanamadığı yüz senelik periyotta ilerleme kaydından yakınan Mahmut Sadık, gösterileri, adaleti, özgürlüğü, birliği, refahı, karşılamayı ister. Hâliyle görevleri düzgün yapmadan yerel yöneticilerin saldırılarından nasibini alır. Yeniliklerin kalıcı olmasını arzu edip teklifler sunar, görülen aksaklıklara çözüm önerileri sunar, görüş ayrılıklarının kitlesel eylemlerine dönüşmesinden endişe duyulup asayişin çalıştırılması için çağrı yapar. Devrin en ciddi hadiselerinden 31 Mart Vakasına dair değerlendirmelerini de paylaşan yazarın dış siyasete değindiği ve karşılaştırmalar yaptığı görülüyor. Bunların yanında millet ile Millet Meclisi ve milletin vekilleri arasındaki uzaklığa, muhatapsızlığa, liyakatsizliğe, gerçeğin çarpıtılmasına, iltimasa tepki gösterir.