Tarihçinin Zanaatı

Ekim 1827'de Leopold von Ranke, Viyana'daki bir devlet dairesine okumak istediği resmî evrakın künyelerinin bulunduğu bir kâğıdı sunarak başvuruda bulundu. O zaman bu talep karşılanmıştı, çünkü memurların gizli notları, şifreli belgeler ve birleştirme işlemleri ziyarete gelen “tarihçilerin” bölümü yarasın diye saklanmışlardı. Ranke'nin arkasında Başbakan Klemens von Metternich, Viyana'daki dahili genişlemeli devlet ricalinin varlığı, ardından da Venedik'teki arşivlerin kapılarını açtı. Ranke'nin arşivlerinde gördükleri onu hayrete düşürdü, zira 17. yüzyıla ait orijinal belgeler okundu, mevcut iki yüz yıllık anlatılarla çelişen yeni bir hikaye görüldü. Modern tarihçiler iki yüzyılı aşkın bir süredir Ranke'nin eserlerinin izinden mesleklerini şekillendirdi. Son iki asır içinde tarihyazmı, tarih felsefesi ve kuramı üzerinde yoğun tartışmalar, devam eden eğilimler gözlendi. Her geçen gün tarihin kaynakları çeşitlendi. Gazete ve dergiler, takvimler, açık erişim görsel ve yazılı kaynaklar, durum arşivleri, müzeler, büyük veriler, istatistikler, dijital kataloglar, ben anlatıları ve diğer birçok kaynak günümüz tarihçilerinin masasında. Bunları okumak, not etmek, fişlemek ve en önemlisi bir kitap, makale ya da tez hâline getirmek tarihin meşakkatli eserlerini teşkil ediyor. George Mason Üniversitesi tarih bölümü hocalarından Zachary M. Schrag'ın Tarihçinin Zanaatı Tarih Araştırması için Bir Rehber'i başta lisans ve lisans üstü eğitimine devam eden tarih masalları olmak üzere, masasına tarih yazmak için oturan herkesin elinden düşmeyeceği bir kitap.Tanıtım Metni