Tarihyazımı

Tarih yapmak demek, ilişkilerin ölçülmesi demektir. Dört yüzyıldan bu yana Batılı tarihyazımı şimdiki zaman geçmişten ayrılan bir kopukluk şeklindedir. Yaşanmış geleneğe uzaktan bakarak bir bilgi nesnesine dönüştürme çabasını yazmanın alınyazısından ayırma olanakları yoktur. Tarihsel yazmak bir geçmişi yönlendirmek, sınırlamak, olgulardan oluşan farklı özellikleri bir düzene sokmak, içinde yaşanan şimdiki zaman diliminde mantıklı bir açıklama yapmak, sözden kurtulmak, kurmacayı yadsımak demektir. Bir toplum için böyle bir şey yapmak zor bir toplumsal yapı yerine denetim raporuyla bir gelişmeye “razı olmak” demektir. Ayrıca, Machiavelli'den bu yana, tarihin, tarihin ürettiği politik iktidar tarafında yer gösterilir.Michel de Certeau klasik yapıtında tarihyazımını gerçekleştirme özelliklerini sıralamaktadır: Bir nesne üretimi, bir süre belirlenmesi, bir öykü tasarlamak.Tarif bilgisi keza dışlananları da eklenir. Yazıyla dayanışma halinde olan tarih sözellikten kurtulup, ister ilk etnografik öykülerde yer alan vahşinin sesi ister 17. yüzyıl Fransa'daki ruhu şeytana kaptırmış kadının sözleri olsun onu başkasına ait bir yere ait olmak. Bilimsel bir niteliğe sahip olduğunda kurmacaya, başka bir sözcük kurmaca ve kuramı birleştirmemeye çalışan Freudcu tarihyazımını –ve Freud'un Musa karakterinin “romanını”– yeniden okuma girişiminde bulunan bir denemeye benzemeyi reddeder. Böyle bir şey yapmak, geçmişinin bireysel olarak yapılmasını sorgulamayan bir başka kavramayı oturuma dahil etmek demektir.Tanıtım Metni