Tatlı Şiddet

Terry Eagleton bir başyapıt niteliğindeki bu sonsuza, devamın ve trajedilerin politik bir analizine giriş yapıyor. Dramadan edebiyat ve felsefeye, dinden teoloji ve antropolojiye kadar disiplinler arası geniş bir alanda gezinen bu eleştirel çalışma, antik çağ bereket kültleri ve kurban ritimleriyle modern çağ devrimleri arasında birleştirilmiş ve kümelenmeleri açığa çıkarıyor, radikal bir güzergâh eserleri. Acı yı ortak bir anlam değişkeni, ortak olanın paylaşımını sağlayan ve farklı yaşam biçimlerinin diyaloga girebileceği bir dil olarak değiştirilebilen Eagleton, kültürcü ve yerelci kibir ve göreliliğe karşı, insanın türüsel, varoluşsal varlığına mevcutnluklar sürekli olarak trajik sistemi, insanda kısıtlı, bağlamanın aydınlatıcı bir şekilde yerleştiriliyor. Antik çağ tragedyaları, kutsal metinler, modern çağ roman yöntemleri ve modern, postmodern kültürel dönüşümler arasında bu bağlamanın izlerini süren Eagleton, Hıristiyanlıktan Marksizm'e ve varoluşçuluğa, Hegel'den Beckett'e, tragedyalarındaki trajik kahramanlardan Holocaust'a ve gerçek hayat süreçlerine, sahneden faşizme ve sosyalizme devam ederken soruları sorarak, bu süreçten geçerken: Hakiki bir nesnellik paradigması, epistemolojik değil, etik mi? Bir tür-beden olarak insanın zafiyeti, kırılganlığı, sınırları ve programları radikal politikanın bir engeli değil, tam aksine bir güç kaynağı olabilir mi? Kiri, deliliği ve suçluluğu bedenleştiren günah keçisindeki sistemi dönüştürecek tekinsiz güç nedir? O devrimci devrimci bir temsilin tohumlarını taşır mı? Sembolik düzeninin bozulmasıen ve tam bir ölümde-yaşam arafına sapmış olan Lear'lar, Oidipus'lar, İbrahim'ler, Antigone'ler neyi temsil eder ve bu temsilin dünya çapındaki anlamı ve karşılığı nedir? Tanıtım Metni