Tepeden Tırnağa İsyan Nazım Hikmet

İstanbul'da bir ceviz ağacıdır o, Gülhane Parkı'nı kendine mesken edinmiş, bin yıllar boyu orada kök salmış. Elleri vardır, uzun ömürlü insanlar, insanlığa dallarıyla. Bir hasretlik türküsüdür, bir sokak lambasının solgun bekler durur sevgiliyi; anındabire durur, köpürür. Çığlık olur göğünde hışırtısı çıkışının… İstanbul'un… Baharları ilk önce o çiçeklenir, günler döner güneşe, güz gelince hüzünle yavaştan dökülen altın rengi yapraklarını, bir halı serer üşüyen çıplak ayaklı yerlerde… Bir İstanbullu şairin öyküsüdür bu, bir vatan hainin. Nereye gitse memleketini yüreğinde taşımış, gittiği yeri memleket yapmış bir vatan hainin öyküsüdür bu. Bir kanunla Anadolu'dan, yurdundan koparılmaya çalışılan ama yerde her yeni günde farklı bir söz olarak bayraklaşan Nâzım Hikmet'in öyküsüdür… Tanıtım Metni