Bizans Başarısı: MS 330 - 1453 Arası Tarihsel Bir Bakış Açısı

Erken Neolitik Çağ'da, Büyük Britanya ve Somaliland arasındaki tüm topraklar, modern bilim insanları tarafından Esmer veya Akdeniz ırkı olarak adlandırılan, narin yapılı esmerlerden oluşan bir cins tarafından meskundu. Zamanla, egemenlik alanı kuzeyde Cermenler, güneyde Nubiyalılar tarafından işgal edildi; ta ki en sonunda Akdeniz kıyılarında yalnızca çoğunluğu oluşturana kadar. Bu sınırlamaya tabi olarak, fiziksel özellikleri bakımından dört ana aileye ayrılabilirler; bunlardan Pelasglar (Herodotos'tan ödünç alınan bir isim) Yunanistan, Takımadalar ve Küçük Asya'nın batı kıyılarında yaşamıştır. Bu halkın veya daha doğrusu bu kolun, Hint-Avrupa Helenlerinin ortaya çıkışından önce, yüksek gelişme ve asimilasyon yeteneğine sahip bir medeniyete sahip olduğu, Girit'teki Minos dönemindeki sanatsal ve evsel başarıda kanıtlanmıştır; ki bundan esas olarak bu ırk sorumlu olmalıdır. Kültürünün daha az gelişmiş kalıntıları ise Pelasgların İtalya'ya göç eden bir kolu olan Etrüsklerin anıtlarında bulunmaktadır.