Kumarbaz

Sonunda iki haftalık iznimden döndüğümde, patronlarımın üç gün önce Roulettenberg'e geldiklerini gördüm. Beklediğimden oldukça farklı bir karşılama gördüm. General bana soğuk bir bakış attı, biraz kibirli bir tavırla selamladı ve kız kardeşine saygılarımı sunmak için beni gönderdi. Bir yerlerden para toplandığı belliydi. Generalin bakışlarında belli bir mahcupluk sezdiğimi bile düşündüm. Maria Filipovna da perişan görünüyordu ve benimle mesafeli bir tavırla konuştu. Yine de uzattığım parayı aldı, saydı ve anlatacaklarımı dinledi. O gün öğle yemeğine bir Mösyö Mezentsov, bir Fransız hanımefendi ve bir İngiliz bekleniyordu; çünkü para elimize geçtiğinde her zaman Moskova usulü bir ziyafet verilirdi. Polina Aleksandrovna beni görünce neden bu kadar uzun süre uzakta olduğumu sordu. Sonra, bir cevap beklemeden ayrıldı. Anlaşılan bu sadece bir tesadüf değildi ve meseleye biraz ışık tutmam gerektiğini hissettim. Bunu yapmanın tam zamanıydı.