Aptal

Prens daha küçücük bir çocukken yetim kalmıştı ve Pavlicheff onu kırsalda yaşayan kendi akrabası olan yaşlı bir kadına emanet etmişti; çocuğun temiz havaya ve kırsal hayatın egzersizlerine ihtiyacı vardı. Önce bir mürebbiye, sonra da bir öğretmen tarafından eğitilmişti, ancak hayatının bu dönemine dair pek bir şey hatırlayamıyordu. O zamanlar nöbetleri o kadar sıktı ki, onu neredeyse bir aptala çeviriyordu (prens "aptal" ifadesini kendisi için kullanıyordu). Pavlicheff, Berlin'de Profesör Schneider ile tanışmıştı ve Schneider, çocuğu epilepsisinin tedavisi için İsviçre'ye, Schneider'in oradaki evine göndermesi için onu ikna etmişti ve bu tarihten beş yıl önce prens gönderilmişti. Ancak Pavlicheff iki üç yıl önce ölmüştü ve Schneider, o günden bugüne genç adamı kendi cebinden kendisi geçindirmişti. Onu tamamen iyileştirmemiş olsa da, durumunu büyük ölçüde iyileştirmişti; ve şimdi, en sonunda, prensin kendi isteği üzerine ve prensin kulağına gelen bir mesele yüzünden, Schneider genç adamı Rusya'ya göndermişti!