Elsinore İsyanı

Yolculuk başından beri ters gidiyordu. Otelimden sert bir Mart sabahı ayrılmış, Baltimore'u geçmiş ve iskeleye tam zamanında varmıştım. Saat dokuzda römorkör beni körfezden aşağı indirip Elsinore'a bindirecekti ve giderek artan bir sinirle taksimin içinde donup kaldım ve bekledim. Şoför ve Wada dışarıdaki koltukta, benimkinden belki yarım derece daha soğuk bir sıcaklıkta kamburlaşmış oturuyorlardı. Ve römorkör yoktu. Galbraith'in düşüncesizce bana dayattığı tilki teriyeri yavrusu Possum, paltomun ve kürk mantomun altında kucağımda inleyip titriyordu. Ama sakinleşmiyordu. Sürekli inliyor, pençeliyor ve dışarı çıkmak için çabalıyordu. Ve bir kez dışarı çıkıp soğuğa maruz kaldığında, aynı ısrarla inleyip geri dönmek için pençeliyor ve tırmalıyordu.