Bazı İngiliz Mahkumların Tehlikeleri

O iklimlerde pek bir şey yapmak istemezsiniz. Ben hiçbir şey yapmıyordum. Snorridge Bottom'daki yamaçlarda, uzun bir asası ve yıl boyunca her türlü havada kaba beyaz bir kürkü olan çobanı düşünüyordum (acaba babam mıydı?). Beni geceleri kulübesinin bir köşesinde yatırır, gündüzleri yapacak başka bir şeyim olmadığında kendisi ve koyunlarıyla dolaşmama izin verirdi. Bana yiyeceklerinden o kadar az, asasından o kadar çok verirdi ki, ondan kaçardım -ki sanırım başından beri istediği de buydu- Snorridge Bottom'dan ziyade dünyanın dört bir yanına dağılmak. O parlak mavi Güney Amerika sularına baktığımda, toplam yirmi dokuz yıldır dünyanın dört bir yanına dağılmıştım. Çobana bakıyordum diyebilirim.