Profesörün Evi

Taşınma işi bitmişti. Profesör St. Peter, evliliğinden beri yaşadığı, kariyerini geliştirdiği ve iki kızını büyüttüğü yıkık dökük evde yalnızdı. Bir ev olabilecek en çirkin haldeydi; kare şeklinde, üç katlı, kül renginde boyalı ön verandası konfor için fazla dardı, eğimli bir zemini ve çökük basamakları vardı. O parlak Eylül sabahında boş, yankılanan odalarda yavaşça yürürken, Profesör uzun zamandır katlandığı gereksiz sıkıntıları düşünceli bir şekilde süzdü; çok dik merdivenler, çok sıkışık koridorlar, yeşil çinili şöminelerin üzerinde, kalın, yuvarlak direkleri ve tepelerinde sallantılı tahta küreler olan biçimsiz meşe şömine rafları.