Kurt Gölgesi

Güzel ve güneşli bir Haziran sabahı, saat sekiz buçuk civarında, küçük bir yat, Lands End yakınlarındaki Sennen Koyu'ndan yavaşça çıktı ve açık denize doğru yöneldi. Koyun eğimli sahilinde, belli ki ziyaretçi (ya da yerel tabirle "yabancı") olan iki kadın ve bir erkek, şapkalarını veya mendillerini veda edercesine sallayarak teknenin ayrılışını izliyorlardı; mürettebatı tekneye yerleştiren kayıkçı, iki arkadaşının yardımıyla teknesini gelgit çizgisinin üzerine çekiyordu. Hafif bir kuzey esintisi yatın yelkenlerini doldurdu ve onu yavaş yavaş denize doğru çekti. Mürettebatın figürleri bir oyuncak bebeğin boyutuna küçüldü, mesafe arttıkça böceklerin büyüklüğüne indi ve sonunda tüm bireyselliklerini kaybederek, onları taşıyan kumaşın formunda birleşmiş noktalara dönüştüler. Bu noktada ziyaretçiler yüzlerini iç kesimlere doğru çevirdiler ve sahilden yukarı doğru yürüdüler; kayıkçı da "temiz bir yol bulacağını" düşünerek yatı aklından çıkardı ve bir yığın ağ ve birkaç bozuk ıstakoz kapanı düşüncesine geri döndü.