Hayatımın Hikayesi

Henry George Kulübü'nde samimi dostluklar kurdum ve hiçbir toplantılarını kaçırmadım; burada konuşma fırsatı buldum, böylece cümle kurmayı tamamen unutmayacak ve kendimi ayakta rahat hissedecektim. 1888 seçimleri yaklaşırken, şehrin çeşitli salonlarında Demokrat Parti adına konuşmalar yapmaya davet edildim. Bir toplantıya katıldığımda, her birimiz genel konuşmalarda sesini duyurmak için can atan, hırslı genç avukatlardan oluşan uzun bir sıra olurdu; genellikle listenin sonuna doğru sıralanırdım, bu noktada, dinlemek isteyen biri olsa bile, dikkat çekme şansım pek olmazdı. Şans eseri dinleyicilerin dikkatini çekmeyi başarsam bile, sıralarını bekleyen bir dizi adayın salona girmesiyle kısa sürede sözüm kesilirdi. Dinleyiciler ayağa kalkıp tezahürat eder ve favori liderlerini çağırırlardı ve akşamın fırsatı etraftaki gürültüyle kaçardı. Yine de, tüm engellere rağmen, birkaç tanıdık edindim.