Tımarhaneler

Patolojik olan, bir işleyiş bozukluğudur esasında. Bir şeyin, bir nesnenin, bir organın normalden kopmasından uzaklaşması, sapması hâlidir, kısacası ilişkiseldir. Psikiyatrist de, aynen bir saat tamircisi veya dahilindeiyeci gibi, bu türden bir sorun tanımından hareket eder, ancak bir farkla: Yelkovanın gerekli gibi dönmemesi veya böbreğin beklenen enzimlerilamaması esasen teknik bir politikayken, uygunsuz eklenen bir davranış biçimi ekseriyetle yürütülen bir işlemdir. Normal-patolojik sınırın sınırları artık burada bir idrak kategorisinin sınırlarıdır da. Teşhis; kültürel manada etnosentrik, bir olma biçimini tanımlaması manasında da isteğe bağlı olarak politiktir. Tanımı ortaya koyan, tasnifleyen ve kapatan bir iktidar dilinin yeri düzenlenir.Gündelik hayatın ince parçalarının kıvrak genişliğili verisi Erving Goffman, bu kez bu dilin yuvasına, bir "total kurum" olarak akıl hastanelerinin o zamanda bizi ulaştırıyor. Hapishaneler, toplama kampları, kışlalar gibi farklı türden gözetim kurumlarını da kapsayan toplam kurumları, benliği kırmaya ve dönüştürmeye yönelik neredeyse doğal bir deney, bir insan serası olarak ortaya çıkıyor. Uzak diyarlardaki gizemli bir kabilenin izinde sahaya inen meraklı ve şüpheci bir etnograf edasıyla, doğrudan St. Elizabeths Akıl Hastanesinde Goffman çalışmasını yürütüyor. Orada çalışıyor, yaşıyor, gözlemliyor, soruyor… burada, başka türden bir sosyal bilim pratiği yapıyorsunuz; maharetli ve ezberleyerek ama bir o kadar emek ve birikim isteyen bir saha çalışmasını işaretleyerek geleceğe yönelik da klasik bir eser Tımarhaneler. Orijinal basım 1961… Türkçe söylenişi ise 2015…54 yıl aradan sonra; buyursunlar efendim... Tanıtım Metni