Tiyatro Oyunlarım

Biz Kımız?Evet. McLuhan haklıydı: Dünya artık küresel bir köy. Ve artık hepimizin ortak bir kültürü var. Peki kendi kültürümüz, değerlerimiz... Hayatımızda ne kadar yeri var? Ve biz kendi kültürümüzü unutuyor muyuz yoksa ondan utanıyor muyuz? Ayrıca insanların ortak davranış kalıpları. ortak eğlence anlayışı. ortak mutlu olma standardını sunan ve bizi biricik unutturan bu sistemin de gösterdiği nesi? Ve tüm bu kaosun içinde biz kimiz?Şimdiki NesilOyunun adına yönetmek siz, oyun aslında mevcut nesle değil onu yetiştiren nesle sesteniyor. Siz sevgili çocuklar! Yeni nesilden sürekli şikayet edip duruyorsunuz. Ama mademki bu nesli eksik ve kusurlu buluyorsunuz: hatanın birazını neden kendinizde aramıyorsunuz? Ebeveyn olun veya olmayın. toplumdaki yetişkinlerin çocuklarını büyütürler. Sorarım boyutu. mahsul kotu çıktrysa -ki bence değil- çiftçinin hiç suçu yok mudur?Teknolojik İsimsizlerOyundaki ailede her bir ferdi teknoloji değişiminin farklı bir zarannı ve etkilerini temsil ediyor. Oyun bağımlısı olan evin oğlu telefondan ayrılmadan geçen zamanımızı, tembelleşmemizi ve amaçsızlaşmamızı: ablası hayatımızı sosyal medyaya göre biçimlendirmemizi ve bunun bize sunulan özguvensiz ve tamamen ruh hali: babasının bilgilerinin gizliliği ve güvenilirliği konusunda şüphenin temelde yarattığı korku ve paranoyayı: babası ise sosyal olarak farklı bir kimlik almanın ne kadar kolay olduğunu. sosyal medya kimliklerinin sahteliğini ve daha da tehlikelisi bu sahte klmliklerimize yavaş yavaş bakışın bile inanışın anlatıyor.Tanıtım Metni