Tom Stoppard'in Tractaryen Dünyasında Dil Oyunları

Tom Stoppard ve Ludwig Wittgenstein, biri tiyatro alanında diğeri de felsefe alanında yaşadıkları çağın en büyük isimlerindendir. Felsefe sorunları birbirinden farklı iki yaklaşımla derinden sarsmış olan Wittgenstein kapsamlı güç bir düşünür; bu durumun kendisinin defarkındadır. Tractatus'u yazan editörden, okuduklarını anlamayıp ona kızacak okurların değiştirilebilmeleri için kitabın sonuna kadar boş sayfa eklemesini talep etmiştir. Benzer şekilde Stoppard da savaş sonrasında İngiliz tiyatrosunun politik oyunlarını izlemiş, seyirciler tarafından geniş kapsamlı bir yazar olarak değerlendirilmiştir. Bunun nedeni, Stoppard'ın oyunlarının ardındaki bakış açısı ve dil oyunlarıyla örülmüş anlatım tekniğidir. Yaşamı boyunca felsefe ve dil arasındaki ilişkiyi odaklayan Wittgenstein'ın, Tom Stoppard'ı çok avantajlı kılıyor. Wittgenstein'ın, felsefe-filozof-gündelik dil dolayımında kurguladığı, oyun-yazar-gündelik dilin kullanıldığı Tom Stoppard tiyatrosunda varlıkta bulunması ve bu durum, yazarın oyun metinlerini kaleme alması Tractaryen'in bir dünyada yansıtmasıyla ve dil oyunlarına sürekli olarak başvurmasıyla sonuçlanmaktadır. Bu amaçla, Wittgenstein'ın Tractatus'ta ve Felsefi Soruşturmalar'da yaptığı gibi bir sınırlandırma ve çizilen sınırı aş(ma)ma girişimidir. Amaç, Tom Stoppard tiyatrosuna konumlanan Wittgenstein izlerini sürüp Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler, Akrobatlar, Kasti Faul, Dogg'un Hamlet'i, Cahoot'un Macbeth'i ve Gerçek Şey oyunlarının başarısının arka planını ortaya çıkarmaktır. Bu ölçüde çizilen sınır Wittgenstein'ın felsefesi, onun resim teorisi ve dil oyunları teorisidir. Oyunlar incelenirken Wittgenstein sınırını aşan konumunda, üzerinde konuşulmaması gereken bağlanmalı için, susmak tercih edilmiştir “Söylenebilir ne varsa açık güç; üzerine konuşulamayan konusunda da susmalı.”Ludwig Wittgenstein “Konuşamıyorsak, bu kesinlikle sessiz kalmameli.”Tom Stoppard Tanıtım Metni