Totalitarizmin Kaynakları 2- Emperyalizm

Arendt, başyapıtı sayılan Totalitarizmin Kaynakları'nın ikinci cildii emperyalizmi ayırmış. Arendt'in emperyalizme bakışı, laf olsun diye değil, gerçekten “özgün” ve farklı. Özellikle klasik Marksist yaklaşımların bakışından farklı, ama bütünüyle de kopuk değil. Emperyalizm, kapitalist ekonominin gücünün genişleyebileceği, kaynakların toparlayıcısının daha uygun olduğu “toplamacı” olayların bir sonucu mu? Arendt'in bu cevabı tamamen Hayır yadsıyıcı bir “!” değil ama ağırlıkta başka noktalara dağıtan bir yaklaşımın ürünü: Emperyalizm, modern çağın, özellikle de ulus-devletin yozlaşmasının bir sonucu, sonuçta, etken'i hızla hacimlendiren, yani kendisinin yarattığı yozlaşmayı hızlandıran bir sonuç. Totalitarizmin Kaynakları'nın ikinci çılgın, emperyalizm biçimi yalnızca kuramsal modeli harmanlamıyor, ülkebölge örneklerine, hatta pek hayırla yâdedilmeyecek insan portrelerine de uzanıyor. Ve Arendt'in bilinen (ya da bilindiğini umduğumuz) analitik bakış açısı, sabit bakışlara cevvaliyet kazandırabilecek bir derinlik, bir zenginlik sunuyor. Tanıtım Metni