Tüplü Televizyon Kırılınca

Şehir ve apartmanlar gökyüzünü esirgeyen mi var? Sıralı değişimler birer kahır yuvalarına döner mi çocuklar için? Kaplumbağalar dile gelir mi? Çıkarsız adım atılmaz mı büyük büyük caddelerde? Bir televizyon bunca zamanda nasıl olur da tamir edilemez? Kırıp dökülenlerin yeri hep başka yeni şeyler mi alır? Akvaryum, solucan, köy, bilezik, göz yaşı, olta. Tüplü Televizyon Kırılınca çekirdek bir evde yurt içinde tutunma çabaları, nefes alıp verişleri, kalp atışları, taşeronları, gürültü ve tramvayları. "Anne, solucan toplamaya gidebilirsin!" "Yıldırım gözyaşlarıydı. Gözleri doldu. Dişlerini sıktı. Kendini sıktı. Dudağını ısırdı. Kanattı. Kan tadı diline geldi. Ekşi. Yuttu. Biradan büyük bir yudum daha aldı. Nazo toz meyve suyuydu. Arkadaşlarıyla para toplayıp yan köydeki bakkaldan içinde işleri, yolda koşturarak koştukları yere serilirlerdi. Hasat zamanlarında eğlencelerindendi. Sıcak tüm uzuvlarını yakardı. Sonra litrelik sua olanları boşaltırlar, oradaki en küçüğünü çeşmeye gözleri doldurmaya yönlendiriyorlardı.Oğlanın dönüşünü dört gözle izliyorlardı.Kap her defasında başka renkler bulanmış olarak geri geldi.Bunu da yine kura yöntemiyle belirlerdi.