Turan'dan Bozkurt'a: Tek Parti Döneminde Türkçülük (1931-1946)

Genel olarak koşut olarak anılan Türkçülük, Turancılık, Pantürkizm'in özgül siyasal ve ideolojik içerikleri nedir? Türkçülük-Turancılık-Pantürkizm, Türk ulusçuluğunun oluşumlarının kendine özgü romantik aşırılıklar mı? Yoksa Türkçü-Turancı-Pantürkist akımlar, ulus-devletin ve resmi milliyetçiliğin aracılığıyla, ama kısmen de rejimin bu bünyesinde takibini sürdürenlerin siyasal konumu nasıl tanımlanmalı? Günay Göksu Özdoğan, Cumhuriyet'in kuruluş yıllarındaki Türkçü ve Turancı akımlarına ilişkin incelemesinde, bu sorulara doyurucu yanıtlar getiriyor. Sözkonusu akımların Ziya Gökalp ve Yusuf Akçura'ya dayanan mirasını irdelemesinin ardından, Cumhuriyet'in milliyetçiliğinin, başka bir terimle Kemalist ulusçuluğun bu mirasla ilgili açılmazını hatırlatıyor. Öte yandan, o dönem Nazizm'e de kaynaklık eden coşkulu Alman milliyetçi-popülist ideolojisinin Türkçü-Turancı-Pantürkist akımlarının (hem manevi hem maddi olarak!) besleyen etkisine dikkat çekiyor. Kitabın özellikle yakından izlenen olayı: Türkçü-Turancı saldırısının İkinci Dünya Savaşı dönemindeki yükseliş ve çöküşü. Başta Nihal Atsız ve Reha Oğuz Türkkan olmak üzere, Türkçü ideolojilerin politik, düşünsel ve kişisel profili çiziliyor. Siyasal tarihimizin gidiş vakalarından Irkçılık-Turancılık Davası'nın hikayesi anlatılıyor. Türkçü-Turancı akımı, İkinci Dünya Savaşı arefesinde ve sırasında, adıyla sanıyla ve önemli bir aktör olarak siyaset sahnesinde çocuk gösterdi. Onun Cumhuriyet tarihindeki bu kısa ömürlü altın çağda, varlıkları gizli veya dolaylı olarak ondan sonra da devam eden bu ideolojinin bilgileri açısından kilit önemdedir. Tanıtım Metni