Türkiye'de Eğitimi Yeniden Düşünmek

Temel eğitim ve orta öğretimde okullaşma oranları 2000'li günlük başına göre oldukça değişti ve eğitimde evrenselleşme büyük ölçüde gerçekleştirilmiştir. Derslik ve öğretmen başına düşen sayıları da yine 2000'li yıllara göre çok daha iyi bir seviyeye ulaştırılarak ilk kez OECDna'ya yaklaşılmıştır. Öğrenci başarı araştırmalarının konusunda tekrar tekrar ortaya konmaktadır.” Türkiye'de eğitim, güncelliğini daima koruyan ve yeniden düşünülmesi gereken bir alana işaret eder. 2000'li yıllarda, Türkiye'nin okul öncesinden yükseköğretime kadar eğitimin tüm kademelerinde pek çok dönüşüme tanık olduğu yıllardır. Bu kitap, okurları beşeri sermayeden eğitimde fırsat ilişkilerine, kız çocukların okullaşma oranından eğitimde kaliteli bir büyümenin imkanlarına, yükseköğretime girişte talimatlar problemlerden okullar arası başarı farklarına, güvenli bir okul ikliminden soğutucular yaşadıkları zorlu işlemlere, Kovid-19 döneminde uzaktan eğitimin rejimi olduğu arızaya kadar pek çok güncel krediyle Türkiye'de eğitim sistemini açmazlarını sunuyor. Bunları yaparken sistem içinde kronikleşmiş biçimde tekrarlanan retorikleri sorgulayarak iyileşmesine olanak verilmeyen, iyi bir planlamayla nasıl çözülebileceğine dikkat dikkat ve toplumun eğitim düzeyinde tüm süreçlerine “başka bir eğitim mümkün” mesajını veriyor.