Tutunanlar (1870'lerden 1980'lere)

Mezar taşlarına baktıkça yüreklerden kan damlar. Yüreklerin sızıltısından varlıkların gerçekleşmesinden utanır, yokluğun gerçekleşmesi. Ah…! Nasip olmadı insanca yaşamak. Savaşarak, göçerek; dağları, yaylaları mekan tutmuşlar. Yaşadıkları toprak barajlarını hayvanlarıyla; Cılız bedenlerini bitlerle, pirelerle, kenelerle, farelerle paylaşmışlar. Zorlukların içinde kimi pirine, kimi şeyhine, kimi doğmamış oğluna, kimi dağlara, kimi kalemine, kimi öğrendiğia kimi de anılarına tutunmuş. Aslında bu sürecin süreci Türkiye'nin süreç sürecinin bir parçası olarak da okuyabiliriz.Kitabı izleyerek birbirine komşu olan insanların nasıl birer katile dönüştüklerini veya dönüştüklerini de okuyoruz. Şeyh Sait isyanının Varto'daki değişimi öğreniyoruz. Jandarma denildiğinde yöre insanını belki de en çok çocukları bir korku alır. İşte bu durumun nedeni kaynaklandığı kitap okunduğunda daha iyi anlıyoruz. 1. Dünya Savaşı, Sarıkamış olayının devamı olan süt öyküleri de can acıtıcı. Yine 2. Dünya savaşı yıllarına da kitap sayesinde tanıklık ediyoruz. Bu birlikte bu kitap roman olarak okunabileceği gibi tanıklığa dayalı saha araştırmasına benzer bir bilimsel ve belgesel çalışma olarak da değerlendirilebilir. “Tutunanlar” ile boyutu, her zaman kalitesi olan gerçeklik ve gerçeklik sunulmaktadır. Tanıtım Metni