Umudun Pedagojisi

Ezilenlerin Pedagojisi, Özgürlüğün Pedagojisi ve Kültür İşçileri Olarak Öğretmenler gibi eserlerle eğitim yazınına damgasını vuran Paulo Freire, Umudun Pedagojisi'nde bir eğitimci olarak kendi serüvenine ve başyapıtı olarak kabul edilen Ezilenlerin Pedagojisi'nin yazılış odaklanıyor. Avukatlık mesleğini bırakıp bir eğitimciliğe karar vermesiyle başlayan ve Brezilya'nın içinden geçen politik çalmalarla birlikte Şili ve İsviçre gibi kırsal bir göçmen olarak devam etmeyen profesyonelliğin keskin gözlem gücü ve canlı anekdotlarla okurla buluşturan Freire, Umudun Pedagojisi'nde bizi ''halk eğitimi'' mücadelesinin yirminci yüzyıldaki parlak başarılar ve acı ölümlerle dolu yolda. Özgür yeriyle de söylendiği bu =, bir yandan Ezilenlerin Pedagojisi başta olmak üzere tartışma yaratan tartışmalara dönerek kendisine yöneltilen eleştirileri yanıtlama fırsatı bulurken, diğer yandan da yine kendi deyişiyle Ezilenlerin Pedagojisi'ni yeniden yaşıyor. Ontolojik bir ihtiyaç olarak hepimizin mücadelesi ve pratikle ilişkine yaptığı özel vurguyla Umudun Pedagojisi sadece Freire'yi ve onun eğitim anlayışını daha derinden ana hatlarıyla isteyenler için değil, daha eşit ve özgür bir toplumsal mücadelenin etik boyutlarının ne denli tayin etme olduğunu fark yaratanlar için de vazgeçilmez bir rehber taşımak. Tanıtım Metni