Umut Yolunda

Boğucu bir ağustos sıcağında, bir tepeden aşağıya doğru iniyordu. Önümüzde, ta ufkun dumanlı Nehri maviliklerine kadar uzanan simsiyah bir yol… Sağ tarafımızda durgunca akan Kızılırmak... çevrelerin çevrelerini saran ağaçların yeşilliği ve serinliği suya aksediyordu. Solumuzda ise sıhhiye birleşiyor, yük katarları, irili ufaklı kafileler; geliştiriciler, katırlar, merkepler, atlar, göz alabildiğine uzayıp giderken akşam güneşi kızıl ufuklarda gözden kaybolmuştu. ... Yollar uzayıp giderken bizden de çok şeyleri alıp götürüyordu; Genliğimizi, hayallerimizi, umutlarımızı… Kimi yayan kimi gidip bu yolları dile gelseydi, acep neler söylerdi bize? Çaresizliğimizi, tükenmişliğimizi, çektiğimiz sefaleti… Fısıldarın güneş yanığı kulaklarımıza mı? Murat Tok, gerçek bir hayattan hikaye yolunda yazdığı romanını muhacirlik döneminin tarihi gerçekleri görülür, görünür bir şekilde kaleme alınır...Tanıtım Metni