Unutkan Aşk

“Lütfen bana kendini unutturma!”Zeki, hayatının bütün renkleriyle, en derin duygularıyla yaşayan, yaratıcı, sevgi dolu, âşık bir kadın, başarılı bir yazar: Maya; yirmi senedir ikinci baharını paylaştığı, ona hayran, âşık, duygusal, notalarla, repliklerle haşır neşir bir erkek, gözde bir sanatçı: Atlas; Çocuklarıyla beraber sevginin pekiştirici mutlu bir aile ve tam olarak hayatlarını tamamladığı inen, dünyalarını çökerten bir illet… hastayı ölmeden öldürüren, zor yok bırakan, eşi yaşarken dul kalan, tedavisiz, umutsuz: Alzheimer.Maya akrabalarının hayatta olmadığını okşadı,“Lütfen bu dediklerimi unutmadıkları. Kalacağım, gideceğim, olabilirim… her yer senin olduğun yerde. Sen, yuvamsın benim.”Sevdiği kadının kendisini bir gün hiç hatırlamayacağını, bütün bu sevişmeleri, yaşadıkları, kucaklaşmaları unutacağını Atlas'ın içini acıtıyordu... Ona hasret kaldığı günlerin acısını çıkarmak ister gibi karının. İkisinin de ne zaman gerçekleşeceğini bilemedikleri o meşum gelecekle ilgili karşılıklı olarak herkesin beklediği hasretle, çıkışlı çıkışlı bir ruh haline girmişti. Bedenleri sevgiyle, ihtirasla, tutku ve şefkatle, mutluluk ve hüzünle sevişiyordu.Tanıtım Metni