Unutma Bizi Dolması

"Çok uzak değil, ertesi gün, yerine yerleşir, bahçedeki erik ağacını izleyen gözler, onunki değil! Erikler iri yeşil misketler gibi dallarda patlayan sulanan ağız onunki olmayacaktı, neşeli kollar erik dallarını aşağıya çekerken kendisi üst üste yığılmış kemiklerin üzerinde yatacaktı, rahatsız hep rahatsız oldu. Toprağa gün, yine utanmazlığı tutacak, parlayacak da parlayacaktı." Gülhan Davarcı'nın kahramanları hayat içerisinde sıradanmiş gibi görünen ama gerçek o akıma yön veren duygularla baş başalar: Bazen, her şey içeriye girmiş hissi, bazen de bir lekeliçesine üzerimize yapışıp kalmaknı gelişinden anladığımız…Duygular gibi kahramanlar da gelgitli, temkini elden bırakmadıkları anlarda coşkunun ya da karamsarlığın bulunduğu yerde kalıyorlar, bir köşede kaldıkları anda gelecekleri kabullendikleri anlarda ise dünyanın hemen yok indikleri etrafa. Unutma Bizi Dolması, biten hayat, hayat içinden bize kalanlara günlük öyküler…<img src="https://s3-eu-west-1.amazonaws.com/dia/kitadagitim/ckeditor_assets/pictures/53/content_1_original_original.jpg" alt="Tanıtım Metni" height="15" width="15" ><font size="1" color="white">Tanıtım Metni</font></img>