Unutmayı Bir Öğrenebilsem

Geçen zamana kalemiyle meydan okuyan usta denemeci Uğur Kökden'den 1900'lerin ilk parçaların 2000'lerin ilk çeyreğine uzanan yıllara Daima bir “zaman tanıklığı”: Yüzyıl başına tarihlenen puslu Anadolu fotoğraflarından 1930'ların İstanbulu'na, parasız yatılı avlularından Paris kahvelerine, adliye koridorlarından tren kompartımanlarına, cezaevlerinden dergi bürolarına, Bağdat'tan Mekke'ye, Lozan'dan Afrika'ya bu incelikli “özgeçmiş” dün ve bügün arasında sağlam köprüler kurarken, farklı coğrafyalarda hayat bulan çoksesli bir dünyanın da izini sürüyor.“Küçük taşra istasyonlarının biricik canlılığı su, ayran ya da simit satıcıları olanlarıdi o tarihlerde. Buna karşılık yoktu, trenin Pencerelerden okunmuş gazete, dergi ve kitap istasyonlarda atılıyordu! Bunların üstünde üşüşüyorlardı! Orta Anadolu'dan Doğu'ya gidildikçe bu ilgi artıyordu. Denebilir ki, trenddekilerden çok dışarıdakiler bir okuma telaşı içindeydi.”Tanıtım Metni