Unutulmaz

Bir baba gibi ev geçiniyordu, anne gibi evin ona göre yapılıyordu, bir çocuk gibi okula gidiyordu. Neden hepsi aynı anda? Çünkü ona sunulan hayat özelliği. Annesiz babasız bırakıp her şeyi onun üstleneceği bir hayat. Vücudu yorgundu hayata sarılmaktan. Yine de, âşıktı, hayatta en büyük nimeti bu değildi? Ölümü ayırıncaya kadar birlikte… Onun borcuna sımsıkı sarılıyorum. Askerde bir ay boyunca yaşadığı günleri anlatıyor. Onu beklerken günlerin ne kadar zor geçtikten sonra yaklaşıyorum. İkimizin gözleri ışıl ışıl parlıyor. Birleşen olayların sevinci, mutluluğu, coşkusu üzerimizde. Karınlarımızı doyurduktan sonra yürüyüş yapıyoruz. Başımı onun kişiliğine yaslayıp kolumu beline dolduruyorum. Sarı saçlarım hafif esen sonbahar rüzgarıyla dalgalanıp göğsüne çarpıyor. Uçuşan saçlarımı okşuyor. Tanıtım Metni