Unutulmuş Sesler Odası

Elinde kitaplarla, büyülü bir dokunduğu anın içinde kaybolduğunda ya da bir rüzgarın çekinerek bir orkide çiçeğine döndüğünde. sayfalarına uzun nehirler gibi akan simsiyah saçların ve baktığı her şeyi eriten, mühürleyen iri siyah gözlerle. Pencere kenarındaki menekşeler, buhurumeryemler, fesleğenler ve kadife çiçekleri arasında. Bir mermerden daha beyaz parmaklarınla ​​sayfaları çevirdiğinde, aramıza sonsuz mesafeler koyarsın. Balkonda görünmende yaz mevsimiydi. Aylarca yaz mevsiminin devamını beklerdim. Etrafında mutluluktan donmuş bir zamanın kesilmesine aldırmadan kim bilir hangi hikayenin içine karışır giderdin. Çekinerek, gizlice duvarın arkasından seyrederdim. Başını bir an sessizliğini göreceğini düşünüp korkuyla beklerdim. Başka bir gezegenden dünyamızı teşrif etmiş gibiydiler. Bütün renkler yumuşak ürünlerle çevrede nefesler dağıtırken sana yakın anladığı coşkuyla kar taneleri gibi eridiğinde, ne kadar da güzelin. Çünkü bu hikayeler bir anda tükenebilen şeyler değildir. Bir çizer ki, baştan aşağı sırra vakfın elinde. Gülhan Tuba Çelik Tanıtım Metni