Ünzile

Sadece yazlarına alışık olduğum güzel memleketimin güneşine hasret, yağmuruna uyumlu, fırtınasına yakın, deresine bir adım, denize bin adım bir yol sonunda vardığım evin ahşap balkonundayım. Hava serindir onun daim burada, esen rüzgar içimi ürperterek geçiyor oradan. Bense değişimin derin değişimlerine bakarken, yine aynı ışıklı evlerin farklı hayatlara yakıştırırken, genel olarak izliyorum. Tek tek onun bir evin içindeki hüzünleri, mutlulukları, acıları, doğup büyüyen hayata karışmış çocuklarını düşünmek. Ne garip ve ne adil rejim… Akşam ortaya çıkan eflatun renginin gökyüzünden dağlara doğru süzülmesini, kendi maviliğini terk edişini, yapraklarına hoş geldinini… Akan derenin sesi radyoda çalan şarkıya karışmış, alabildiğine uzanan mısır tarlaları bereketli topraklarıyla anlatılacak tüm hikayeleri ayakta ilanihaye bekliyor. Şimdi çok şey var anlatmak istiyorum; çocukluğumdan bir ümit eksik, iki yaşam fazla… Elvan SARIYER Tanıtım Metni