Ustam Diyorum Öldü

Sen bu şehirde yaşam boyunca hiç öğrenmediklerini bildiklerin. Hayatın; caddede, sokakta, ev içlerinde değil hikâyelerde öğrendiğin şeyler. Dudak büktüğün hikayeler, seni çekip aldılar kendi gökleri yerine. Sen bu şehirden çok, bu şehrin hikayelerinde gezindin, onları sevdin. Zamansızlığı sevdiğin sen, hikayeler zamansızdı. O zamansız evren, kaygıdan uzak. Oysa sen hep gerçekten ve kaygıdan ibarettin bundan önce. Ben sahih olduğumu önceden burada biliyordum. Gerçeğe demirlemiş bir gemi mi? Hayır değil, ben hiç gemi olmadım, bundan önce hiç yol almadım. Makbule Aras Eyvazi ikinci öykü kitabı Ustam Diyorum Öldü'deki her öyküde başka anlatım yollarının peşine düşerek yeni iklimler oluşur. Gizlenen, anlatılmayan, söylenmeyenler için bulunan yeni kelimelerle yoldaşlığı, dostluğu, sevgiyi birleştiren ya da birbirinden uzaktaki bağlantılar üzerinden tarif ediyor. Bugünün insanlarını bugünün mekanlarında, geçmişin izleriyle anlatıyor. Tanıtım Metni