Uzaklar 2 - Antarktika

Güney Okyanusu... Denizlerin Everest'i Boynuz Burnu arkamızda kaldı. Uzaklar II bir hayalin peşinde Antarktika'ya doğru iniyor. Vardiyayı Sibel'e devredip günlerdir üzerimden çıkardığım fırtına kıyafetleri ve ince çizmelerle kamaranın tabanına uzanıyorum. Teknenin üzerinden aşan dalgaların sesi top atılmış gibi kulaklarımda yankılanırken düşünüyorum, "Tanrım bu yol böyle bitiyor mi? Haydi bitti diyelim. Bunun bir de dönüşü var!" Ama koruyucu meleğimiz bu yolda da bizi yalnız bırakmıyor. Uzaklar II ve mürettebatı Antarktika'ya giden ilk Türk teknesi ve denizcilikleri oluyor. Dönüş yolunda yeni bir hayalle yelken açmaya başlıyoruz: Türkiye'nin Antarktika'da bir bilim temeli olmalı! Bu hayal de gerçekleşirken bir gün yolumuz bir şamanın törenine düşüyor. Şaman davulunu çalmaya başlıyor. O gece öleceğimi düşünüyorum. Uyandığımda şaşkınım. “Meğer zihnimizin yarattığı bir rüyanın içindeydik; münasebetsiz ama bazen güzel bir rüya...” diyorum Sibel'e. Her şey gibi bu kitap da o rüya âlemine ait. Onu değiştir, aslında rüyanın içinde beliren bir başka rüyayı kaydedeceksin. Ama güzel bir rüyayı. Tanıtım Metni