Varisler öğrenciler ve Kültür

Eğitimin toplumsal hareketini sağlayan birleştirmelerden biri olduğu savı, bugün, ortak kanının sürekliliklerinden biri olarak kendini kabul ettirmiş gibidir. Bu idealden "sapma" olarak eğitime erişimdeki eşitsizlikler ise, ya olması doğal olarak elden geldiğince düzelebilen ekonomik eşitsizlikler ya da olması en az bölü kadar ancak doğal olarak o kadar da kolay olmayan "kişisel yetenek" çerçeveleri kavranır.Bourdieu ve Passeron'un elindeki kitaptaki müdahalesi tam da bu iki düzeyde olur. Mevcut hâliyle birlikte toplumsal hareketlilik unsuru olduğu iddiası bir yanılsama, hatta bir ideolojidir, der ikili. Zira eğitimin "kişisel yeteneğe" dönüştürüldüğü kriterleri, öğrencide aranan vasıflar, kazandırmayı hedeflediği kabiliyetler, esasında, bazı imtiyazlı sınıfların kültür karşısındaki imtiyazlarının "doğallaştırılmış" "mutlaklaştırılmış" halleridir. Böyleyse, diye ekler Bourdieu ve Passeron, sadece ekonomik eşitsizliklere yönelmiş bir çözüm, kültürel bakış ve dışarıdaki eksikliklerin merkezî ıskalamakla kalıyor, bu kaybı veya yok sayarak idamesine de hizmet eder. Zira sosyal imtiyazı yeteneğe, başarıyı ise şahsi liyakat dönüştürmeken eşitsizlikler ortadan kalkmadan ekonomik imkanların eşitlenmesi mevzubahis olabilir. "Böyle bir durumda, farklı sosyal kesimlerin eğitim sisteminin farklı mertebelerindeki eşit olmayan temsili, hiçbir zaman olmadığı kadar fazla rasyonelyle, yeteneğin veya kültüre çocukların parıltının eşit olmayan ihtimallere isnat başlangıçlı (...) Hatta daha da iyi, şansların biçimsel ilişkisi böylece sağlandıktan sonra okul, imtiyazların kullanılabilir hale gelmesinin hizmetinde, bütün meşruiyet görünümlerinin hizmetinde". Eğitimde fırsat eşitliği mi dediniz? Tanıtım Metni