Varşo

“Omçaların arasında büyümüştüm.Önceleri parçalarının halindeydim.Markar'ın beni bulmasını beklediğim bir gün korkudan ağlamıştım.Markar'dan önce babam vardı ve “Minik Varşo'm hayatta kalmak bizim hayattaki kalışımızdı. Cesaretini sabrindan alacaksın.” Hayatın bize bu denli fazla müşkülat getireceğini bilemezdim... Babamın dinlediği pek söylenemez; aksine cesur ve dikbaşlıydım, geleceğim için daha fazla umutla çektim. Savaş bir kurt gibi insanımızı, havamızı kemirdi Yoksulluk, kolera, çeteler bütün güzellikleri silip süpürdü. diyordu. Sabretmekten başka bakımımız varmış gibi... Arnes'e döndüğümde her şeyin düzeleceğini umut ederek bekledim. Sonra sert bir rüzgar esti. Hava karardı. Uğultular, çığlıklar ve fırtınalar koptu... Ölmedim... Kolaydı ölüm, daha az acıtan... Hayatım boyunca kendime, özüme, Varşo'ma kavuşmak istedim. Tekrar üzüm bağları arasında koşturan, kızıl saçan, yeşil yemli o kız olmak...” Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemindei farklı hayatlar, farklı dünyalar ve siluetler üzerinden anlatan, sıcak tüm varlığıyla; acıları, sevinçleri, mutlulukları ve hüzünleri ile “insan”ı oturan; okurlarını zamanda yolculukkle sağladığıp o toz duman ellerinden tutan, bir yanı eksik siyah beyaz fotoğrafta bir dönem Varşo.