Vatandaşlık Gelirine Doğru

“Çalışmayana ekmek yok”... sorgusuz sualsiz kabul edilecek bir sıradan hikmet gibi geliyor. Kapitalist sistemin zihinlerinde “doğallaştırdığı” bir kabul... Oysa gidiyordu ki, çalışabilir iş bulabilmek, tercihe bağlı değil; Toplamda çalışmanın “tembellik” ya da “asalaklıkla” hiç ilgisi olmayan nedenleri var. Ayrıca çalışamayacak durumda olanların da var olduğu malûm. Bunları hatırlayınca, asıl hikmet şu soruyu sormakta: “Çalışmayan, çalışamayan, ölsün mü?” Toplumun, çalışmayanlara ve zavallılara karşı bir sorumluluk yok mu? Thomas More'dan Thomas Paine'e, Charles Fourier'den John Stuart Mill ve Bertrand Russell'a kadar birçok düşünürün, kapitalizme yöneldiği temel bir ahlâkî itirazın hareket noktası, bu özet sorulardı. Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder, derledikleri makalelerle, bu düşünsel mirasa da kayıtarak, temel gelir veya vatandaşlık geliri kayıtya tartışmaya sunuyorlar: Her vatandaşa, sadece bu toplumun bir ferdi olmalarıyla birlikte, koşulsuz bir asgari gelir geliri... Neoliberalizmin verimsizliği “değersiz hayat” adden küstahlığının da, sosyal performansın parlak iş gören korporatist anlayışın da, temel gelirin bir sosyal olarak kurumlaştırılmasını “palyatif hak almak” olarakyen radikal Çehreli sinik yaklaşımların da dışında bir açılım bu. Emek pazarına değil sosyal haklara dayalı çözümlere vurgu yapan, Siyaseti teknokratik değil ahlâkî-politik olarak koyan bir açılım. Derlemedeki katkılar, farklı genişliklerdeki deneyimler ve ayrıntıların genişletilmiş boyutlarını gündeme getiriyorlar.Tanıtım Metni