Vefa Bazen Unutmaktır

"Vefalı olmak, unutmamak değildir. Nedense hep karıştırırız, belki de unutmaya olduğumuzdan, her şeyi unuttuğumuzdandır bu yanılgı. Oysa bazen tam olarak değiştirir, vefamızı göstermek, vefalı olarak anlatmak için hatırlamak, unutmak, unutmak gerekir. Unutmak, her zaman ayırmak değildir çünkü, bazen de bağışlamaktır. hiç unutmadığımız bir şeyi, bir tür bilgelik bilgisiyle, derdiyle de diyebiliriz, hiç hatırlamıyormuş gibi yapmak da unutmanın erdemlerinden biri. Hem unutmazsak Nasıl vefalı olabiliriz ki? Vefa, bazen bir insan, bir anı, bir durumdur, o insana rağmen doğal olarak, o ana, yaşantıya, duyguya, durumumuz gösterdiğimiz vefa bırakalım 'vefa bir semtten meğer' diye söyleyene, cümlesi dizeler, vefa o 'semt'ten hiç ayrılmak,ıp da yukarıda timsah olarak akıtmak için gelmiştik değil mi? Aşktan ihanete, tutkudan bağlılığa, dostluktan yoldaşlığa, fedakârlıktan inada, tüm duygularda ve değerlerde bir içerik değişimi, öz yıtımı, boyut düşümü döngüsü. Vefayı bile reklamlarına bakılırsa, bu hafifleme oldukça devam edecek demektir. O yüzden bu hafifliğe şifalı olmaksa, vefayı unutmak daha vefalı bir davranış bile yoktu...” Tanıtım Metni