Vişne Bahçesi

Değişimle yüzleşemeyen aristokrat bir evin tasviridir Vişne Bahçesi. Yanı başında olan biteni fark etmezler de bıçak kemiğe dayanınca uyanırlar o gaflet uykularından. Bencillik kanlarına öyle davranmış ki kendi dertleriyle hemhâl kalmaktır hayatlarından ibarettir. Ama bilmezler zaman onları yabancılaştırdığını, geride bıraktığını… “Öyle az tanıyorsun ki kendini,” der Çehov sanki tüm insanlığa sescesine. Hakikaten öyle mi yoksa fazlalıklardan oluşan bölgeden oluşan bu içsel kaçışlarımız mı? Ne vakit ayrılıyor o hiçbir şeyin değişmeyeceğine dair saf inancımız mı? Yazıldığı dönemin ruhunun ve dokunaklı bir şekilde yansıtmayı, hâlen çürük ışığı tutmayı başarabilen son oyunlardan biri burada Vişne Bahçesi'dir. Güldürü olarak yazılan Çehov eserini, bazılarına göre tam bir kurtuluştur. hayatın ta kendisi gibi…Tanıtım Metni