Vuslat – Sahipsiz Kadınlar

Kadın, doğumundan ölümüne kadar kimsesizliğini taşır yüreğinde... Yaşamı boyunca sessiz isyanlarını duyuramaz en yakınlarına bile... Kendi adıyla anılacağı bir evi bile olmaz kadının! Ya “Baba evi'dir” yaşadığı ev, ya da “Koca evi”… Aile içinde ya da akrabalar arasında küçük yaşlardaki Ensest ilişkisiyle tanışır bazen! Cinselliğin ne olduğunu bilmeden, kadın ve erkek arasındaki fark algılayamadan ya da dokunur bedeninin en mahrem yerlerine! Korkar… Utanır… yaşadığın kâbusu kimselere anlatamaz… Ruhunda fırtınalar kopar ama konuşamaz! Konuşsa da kimse ona inanmaz, devam etmez! Masum bakışlarına yansıyan isyanlarını ise, kimse gözlerinden okuyamaz! Ya canını acıtacaklarından korkarak susar ya da bir çikolatayla, gofretle, oyuncakla kandırılıp susturulur… Bazen de konuşulacağından korkulup, tecavüzden sonra acımasızca öldürülür! Tanıtım Metni