XVIII. Yüzyılda Osmanlı-Prusya Münasebetleri

"Politika her şeyden önce, mümkün olan durumlarda yaratmaya çalışmaktansa, mevcut bu gibi yaygınlığın istifade etmek sanatıdır. Bu nedenle, hızlı sonu belirsiz zamanlar hakkında istatistik matuf antlaşmalar yapmamanızı ve ellerinizi bağlamamanızı tavsiye ederim. Böylece zaman, yer ve koşulların el gibi olaylarıa müdahale etmeniz, yani bir kelime ile menfaatlerinize göre mümkün olur."Prusya'nın II. Friedrich Usta tarihçisi Prof. Dr. Kemal Beydili'nin bu çalışması, doçentlik tezi olarak hazırlanan iki kitabın birleştirilmiş, tekrar gözden geçirilmiş, yeni bilgilerle takviye edilmiş ve kullanılabilir durumdadır.II. Friedrich devrinde (1740-1786) Avusturya ve Rusya'ya karşı amansız bir mücadele veren ve zor kalan Prusya'nın, bu devletleri arka cephelerinden baskı yapacak bir kuvvet olarak Osmanlı İmparatorluğu'nu doğal bir müttefik olarak görmesiyle önem kazanan bu münasebet, giderek her iki faaliyeti müşterek “komşu ve düşmanlarına” karşı ortak bir cephe duruşunun açık bir şekilde görünmesine kadar varan bir gelişti. Kalıcı Prusya için hayatî bir kayıtlı hâline gelen “Türkler” ile bir ittifak yapmak ve kurtuluşu bir “Türk müdahalesi”nde görme arzusunun; giderek özellikle 1774 Küçük Kaynarca Antlaşması'ndan sonra “Prusya” ile bir müttefik yapmak ve bir “Prusya müdahalesi”ni temin etmek, düşmanlarla başlama amacına dönüşmesi ve böylece münasebetlerdeki menfaatlerin yerini değiştirmesi, konuyla ayrı bir önem kazandırmaktadır. sürdürecek bir gelişmenin ana karakterini oluşturuyor.Tanıtım Metni