Yalıyar Cilt: 1

İvan Gonçarov, Sıradan Bir Hikâye (1847) ve Oblomov'un (1859) ardından yazımı yirmi yıl süren son romanı Yalıyar'ı 1869'da yayımlayarak “üçleme”sini tamamladı. Rus serflik düzeninin gidişatının tutulduğu bir ayna olan “üçleme”nin üç başkarakteri de (yeğen Aduyev, Oblomov ve Rayski), Vladimir Korolenko'nun deyişiyle ortak bir yazgısı paylaşmaktadır; bu, çekişen bir sineğin yazmasıdır. Eskiden yıkılıyor, ama henüz yeni ufukta görünmüyor. Roman, Rayski'nin, Volga sınırında, nehrin oyduğu uzun yalıyarın (falezin) –roman adını buradan alır– bitişiğinde bulunan babadan kalma Malinovka köyünde kaldığı altı ayın dramatik olaylarını konu alır. Nihilist Mark karakteri romana dinamizm ve sosyal içerik kazandırır. Yeni insanın, kadının özgürleşmesi, kuşaklar arası kopuş gibi 1860'lar Rusya'sının güncel tartışmaları romanda genişçe yer bulur. Rus psikolojik nesrinin önde gelen yapıtlarından biri olan Yalıyar karmaşık bir olay örgüsüne ve yer güçlü bir gerilime, meraka, dramatik çatışma ortamına sahiptir. Karakter çeşitliliği, büyük bir ustalıkla çizilen kadın türleri, serflerle, gündelik hayatla ilgili detaylı tasvirler romanın belirgin özellikleridir. Nuri Yıldırım'ın tercümesi aslından çevirisi ve önsözüyle sunduğumuz Yalıyar, Rus klasikleri arasında seçkin yer ebediyen durmaktır. "Homeros'un hayatındaki hayatın ayrıntıları üzerinde özel bir aşkla uzun süre dayanıyordu. Hayatın gündelik, sıradan yönlerine merkezleri aynı antik aşk, aynı, tek bir dokunuşla yavan gerçeklik şiire, güzelliğe dönüştürme yeteneği Puşkin ve Gonçarov'un da seçen özellikleridir." D. Merejkovski Tanıtım Metni