Yalnız Hatta Yapayalnız

Sevilmemişlerin ve çok üzülmüşlerin tedirginliği onda vardı. “Ah be Sait...” dedi Mina Urgan. "Kendini yalnızlığa mahkûm etmişsin sen. Sevdiğin kadınları bile seni daha fazla yalnızlaştırmak için seçiyorlar. Paylaşmak için değil, savaşmak için seviyorsun onları. Kendiliğinden alamadığının intikamını alıyor, onlar alsınlar. Bu yaşamak değil ki..." İçi de, dışı da yaralıydı Sait'in. Havanın değdiği zonk zonk yeri atıyordu. Ayağa kalkmayacağını düşünen bir an. Fena halde başı dönüyordu. Haklısın...” dedi. “Sevmekten anladığım kadarıyla bambaşka bir şey...” * * * YALNIZ HATTA YAPAYALNIZ büyük hikâyeci Sait Faik Abasıyanık'ın sıkıyönetim mahkemeleriyle, sivil polislerle, ucuz Rum kızlarıyla, büyük aşklarla, derin yalnızlıklarla, meyhane masalarıyla, kıraathanelerle, arka sokaklarla, denizle, martılarla, balıkçılarla, sigara dumanıyla, hayal kırıklıklarıyla ama en çok da yazma tutkusuyla dolu, naif anlatımlı, sürükleyici bir dönem kitabı... Okurken elinizde bırakamayacağınız, Sait Faik Abasıyanık'ı yeniden keşfedeceğiniz, 1940'lı yılların siyasi havasını derinden koklayacağınız, sürükleyici kurgusuna kapılıp gideceğiniz bir roman... Tanıtım Metni