Yalnız Kaldınız Peyami Bey!

Yaprağın ve külün huzuru. Ne hatıra ne ayrılık ne korku ne üzüntü. Peyami Bey'in orada vardı, ve sessiz bir dinleyiciye kendini anlatma arzusuyla doluydu. Hayata ve sonrasına süt. Haksız ölüme, o ölümün hayata bıraktığı yüke, sonrasına taşıdığı acıya süt. Geri dönenlerin yalnızlığına, cevapların imkansızlığına. Ve kendine süt. Sırları, yalnızlığı, mahremiyeti. Bir hiç ve pek çok kimsenin peşinde olan bir hayattan sonra. Geri getirmeyi hayal ettikleri kayıplar. Kayıp lisan. İki dünya arasındaydı. O yasak o unutulmuş bağ, yaşayanlarla ölüler arasındaki.Ve kendini adadığı ilim. Yaşayanların rüyalarında direnen çığlıklardan ses ses, işte bu yüzden. Ruhun doğum anına geri, karanlıklar ilminin içinden. Tanıtım Metni