Yalnızlığa Methiye

"Yalnız hissetmek? Öylesine yabancı, görünür uzaktı ki bu duygu kendisinden... Hatta o, bu yalnızlık duygusu hiç hissetmemişti. Evet doğruydu, tek başına yaşayan ama o herhangi bir ifadenin sağladığı anlamda hiç yalnız hissetmemişti kendini... İşte o bu yüzden bu sözlere takılıp kalmış, adamın hüzün dolu, acıyan bakışlarına hayretler içinde, soranlarla gözlerine bakmıştı... Öyle ya, yalnızlık başka bir şeydi, tek yaşadığı bir şey. kendini...Kim demişti o lafı? Ya da demiş miydi acaba? Hani “En az yalnız olduğum zaman, tek başıma olduğum zamandır,” diye bir cümleydi. Şöyle bir düşündü; evet, hatırlamıştı, Jean Jacques Rousseau'nun sözüydü. O da aynen böyle hissediyordu, yalanı yok! Tıpatıp böyleydi işte; en az yalnız hissettiğim zaman, yalnız olduğum zamandır, diye düşündü.Sonra ünlü Yunan masalcısı Ezop'u hatırladı. Bir şakacı gülümseme belirdi dudaklarında. Günlerden bir gün Ezop içeride sırasında, bir köylü içeri girdi. Onun, kitapları üzerine eğilmiş olmayı başarıyor “Böyle yapayalnız nasıl oturuyorsun?” diye sormuş köylü. Ezop 'Yalnız değilim ki!' demiş. 'Yalnız ayrıldı, ancak sen içeriğinin yaygınlaştığından beri hissetmeye başladım...”'Tanıtım Metni