Yangın Mavisi Set

Kırmızı iplik, beyaz masanın üzerinden yuvarlanarak düştü, yerde yuvarlanmaya devam etti; yuvarlandıkça iplik açıldı, uzadı, durmadı. Döndü, geri döndü, geri döndü… Genç kadının ayak ucuna çarparak durdu, genç kadının mavi gözleri kırmızı ipliğin ucuna takıldı; aynı anda, kırmızı ipliğin metrelerce uzunluğundaki ucunda izleyen mavi gözler ise bir adama aitti. Romanın sayfası yeniden açıldı. -Kalbimin atışları, ritmini koruyup hayatta kalabilmek için mücadele ediyordu. Karanlık onu yerimi sarmıştı. Karanlık beni kucaklamış, ışığın girebileceği tüm delikler acının kabuklarıyla tıkamıştı. İçime doldurduğum nefes yoktu, yabancı sesten akan kelimeler doldurup saplamıştım ciğerime. Parçalıydı.Parçalamıştım. Boynumdaki ateş kolyesi anında koparak gerdanımdan düşüp intihar etti. -Akıtamadığı kırıklar, kıvılcımın parçalandığı titreyen kılavuzların üzerine atıpkı bir benzin gibi parçacıklar damlıyor, sıcaklığı körüklüyordu. Orman çayır çayır yanıyordu. -Yangında yanıp sönmez hale gelen kalpler kömür değil, kordur. Hadi durma, avuçla yanan kalbimi. Yanlış mı avuçacaksınız? O yığınla uğraşmanınyalnızca bir kor parçası değil, bir kalbin yanık kalıntısıdır.Dudaklarım yukarıya saklanırken, gözlerim korunan kül yanık cenazesinin kaydı.Kül oluyorken… - Bırak bir kılavuz çaksın kaderinin üstünde. Ateş yansın kalbinin içinde. Yangın büyüsün anılarıyla harlanarak. Korsün dökülebileceklerine. Kül ol ve durma, uç gökyüzüneTanıtım Metni