Yangın Yeri

Sıra dağların kıraç yamaçları, ufka yelken açmayı düşleyen herkesin önünde âdeta kanlısı gibi dururdu. Botan Nehri, hevesleri kursaklara tıkmaya, içmiş gibi çağlardı. Boz topraklar ise acı feryatlara kulak tıkayıp sağırı oynardı. Bu topraklarda hiç tamamlanmamışlar ve yarım kalmış mahkûm olmuşlar vardı. Kıpkırmızı telli duvaklı, elleri kınalı gelinler ve daha elindeki kınası solmadan yitip giden güveyler… Mezopotamya, anne ve babaların gözyaşlarıyla suladığı feleğin kurak tarlasıdır. Burada, mutluluk daima kederle koladır. Onun sevinci, istemsiz bir keder doğurur ve başroldekiler bilmeden kendi hikayelerini yazarlarını yazar. Esmer topraklarına binlerce yıldır ev sahipliği yapan meşe ağaçları bu hikayelere anlatırlar. Yaşanan her şeye rağmen deryada merhamet taşlarıyla sınırları bir yol görünür. Mevsimlerin yaygın ve asi olduğu, hüzün rüzgarlarının esip gürlediği topraklardan merhaba! Tanıtım Metni