Yanlışlıkla Mutlu

"Seslerin normalleştiği yer ev, kanıksandığı Kavgalar, kalp kırmalar ve hatta tokatlardır ev. Çok içeri atılan hakaretlerin gitgide birikip karardığı yer. İçerdeki karaya rağmen aynı sofraya oturmak ve her lokmayıyle birlikte dinlemekktir. Ve lok öfkeyi yutmanın boğazında dizimm dizim dizilmesidir ev. Affetmenin değil, barışmanın değil, üstünü dışarıda kalmaların yeridir. Unuttum sanmaların, unuttuğuna ikna olmalerin Seslerin duvardan çalındığı, çarpıldığı, sınırı aşıp alt ve yan komşuyanın olmadığı yer evdir. Çocuklarda iyileşen kelime yaraları nerede saklanıyor? Bizi düşüren kelimelerin acısı nerededir? Peki seslerin? Yaşadığınız zamana ait cümleler sığamamanın, susmanın sesi; Annenin en çok seni sevmediğinin, babasının yokluğunun sesi, çat diye kırılan kalbin, yere düşen bir hayat sesi, kapıların ardında gizlenen şehvetin, arzuyla kapanan perdenin sesi… Figen Alkaç, hayatın yere düşen seslerini, sözlerini toplayıp öyküler yazıyor. “Yanlışlıkla mutlu, kasten zamansız” öyküler. Bir çocuğun terk edilmesine ilişkin kelimeler bütün bir hayatı paylaşmak için. Tanıtım Metni